مترجم: سهیلا حاجی‏زاده
منبع:راسخون
 

قارچ معمولا یک گزینه‌ی عالی برای افرادی که مایل به خوردن غذاهای سالم با ارزش تغذیه‌ای بالا هستند، می‌باشد. قارچ والاریلا یک غذای محبوب در سراسر خاور دور می‌باشد. در این مقاله برخی اطلاعات تغذیه‌ای درباره‌ی این قارچ ارائه شده است.

احتیاط

قارچ‌های خوراکی و غیر سمی به راحتی با قارچ‌های سمی و کشنده اشتباه گرفته می‌شوند، چون آن‌ها دارای شکل، رنگ و اندازه ی مشابهی هستند. تنها تفاوتی که با هم دارند این است که دارای کلاهک‌های مرگ بار بوده که اسپور سفید رنگی دارد، در حالی‌که قارچ‌های والاریلا دارای رنگ صورتی می‌باشد. قارچ‌های والاریلا گونه‌هایی از قارچ‌های خوراکی بوده که در سراسر شرق و جنوب شرقی آسیا کشت می‌شود. این فرم قارچ یک بخش جدایی ناپذیر از تقریبا همه‌ی غذاهای آسیایی بوده و به صورت گسترده برای تهیه‌ی غذا و صادرات کشت می‌شود. انواع تازه‌ی این قارچ‌ها دارای عمر ماندگاری نسبتا کوتاهی بوده و بنابراین در فرم‌های خشک شده و یا کنسروی موجود می‌باشند.
این قارچ‌ها بر روی بستری از نی‌های برنج رشد می‌کنند که دارای رطوبت مناسبی بوده و محیط مطلوبی را برای رشد بهینه‌ی قارچ‌ها فراهم می‌آورند. آن‌ها حدود 5/1 اینچ قطر داشته و هنگامی‌که نابالغ هستند، تخم مرغی شکل بوده و به رنگ قهوه‌ای کمرنگ می‌باشند. قارچ‌های بالغ دارای پایه‌ای پیازی، ساقه‌ی بلند و کلاهک‌هایی بوده که به رنگ قهوه‌ای تا خاکستری زغالی می‌باشد. این قارچ‌ها معمولا در مرحله‌ی نابالغ تخم مرغی شکل برداشت شده و حدود 4 تا 5 روز بعد به بلوغ می‌رسند.
این قارچ‌ها بسیار ظریف، خاکی و خوش طعم بوده که دارای رایحه‌ای مانند رایحه‌ی برنج آسیاب نکرده می‌باشد. یک افزودنی عالی برای سوپ‌ها، سیب زمینی سرخ کرده آبگوشت و همچنین قیمه می‌باشد. این قارچ‌ها مقدار زیادی از طعم محیط را به خود جذب کرده و هنگامی که پخته شدند، بسیار خوشمزه می‌باشند.
در زیر فواید سلامتی مصرف این نوع قارچ را بیان می‌کنیم.

ارزش تغذیه‌ای قارچ‌های والاریلا

ما می‌توانیم این قارچ‌ها را به عنوان یک غذای رویایی، بسته بندی شده با طعم‌های مختلف و کالری پایین در نظر بگیریم، 100 گرم از قارچ خشک والاریلا حاوی تنها حدود 32 کالری می‌باشد. این قارچ می‌تواند به آسانی با افزودن به آب داغ مرطوب شده و به مقدار خوبی تولید می‌شود.
یکی از معایب قارچ‌های والاریلا کنسروی این است که آن‌ها دارای محتوای سدیم بالاتر بوده که در هر 100 گرم از این قارچ 384 میلی‌گرم سدیم وجود دارد، هر چند که برخی از تولید کنندگان انواع خشک این قارچ ادعا می‌کنند که قادر به تولید قارچ‌های کنسروی عاری از سدیم می‌باشند. تفاوت دیگر بین قارچ‌های کنسروی و خشک شده است که در حالی‌که قارچ‌های کنسروی حاوی مقدار مناسبی از کلسیم هستند، اما قارچ خشک شده عاری از کلسیم می‌باشد. 100 گرم از قارچ کنسروی حاوی حدود 10 گرم کلسیم می‌باشد. دیگر مواد تغذیه‌ای در هر دو نوع قارچ تقریبا برابر می‌باشد.
این قارچ منبع خوبی از آهن می‌باشد که حاوی حدود 43/1 میلی‌گرم آهن در هر 100 گرم قارچ بوده و به تشکیل هموگلوبین در سلول‌های قرمز خود در بدن ما کمک می‌کند. این موضوع باعث بهبود ظرفیت حمل اکسیژن از خون و افزایش استقامت بدن می‌گردد. این قارچ حاوی مقادیر فراوانی ریبوفلاوین، تیامین، فولات و ویتامین B6 نیز می‌باشد و منبع غنی از کمپلکس ویتامین B است. این قارچ به تجزیه‌ی گلیکوژن ذخیره شده در بدن ما کمک می‌کند. این ویتامین‌ها برای حفظ سلامت چشم ها و پوست مورد نیاز می‌باشد. فولات نیز در تشکیل سلول‌های قرمز خون، توسعه‌ی سیستم عصبی جنین و تنظیم رشد سلول مورد نیاز می‌باشد.
این قارچ ها نه تنها منبع خوبی از پروتئین‌ها می‌باشد و دارای 83/3 گرم پروتئین در 100 گرم قارچ است، بلکه به جذب پروتئین‌ها در بدن نیز کمک می‌کند. این قارچ حاوی سیلنیوم و آنتی اکسیدان‌هایی مانند L- اروتیونین بوده که به مبارزه با سرطان و پیشگیری از پیری زودرس کمک می‌کند.
علاوه بر موارد بیان شده، قارچ‌های والاریلا حاوی مواد معدنی مانند فسفر، پتاسیم و منیزیم بوده که برای عملکرد طبیعی انواعی از فرایندهای متابولیکی بدن مورد نیاز می‌باشند. یکی دیگر از فواید این قارچ این است که آن‌ها حاوی هیچ گونه کلسترولی نیستند و تقریبا عاری از چربی نیز می‌باشند.
اعتقاد بر این است که این قارچ‌ها به حذف حرارت مازاد بدن نیز کمک می‌کنند. آن‌ها باعث رقیق شدن خون شده و ممکن است در پایین آوردن فشار خون بالا نیز مفید باشند. مشاهده شده که این نوع قارچ به درمان سرطان و دیابت نیز کمک می‌کند. برخی شواهد وجود دارد که نشان می‌دهد این قارچ به مدیریت انواع مختلفی از بیماری‌های خود ایمنی کمک می‌کند.
قارچ‌های والاریلا می‌تواند منبع ایده آلی از مواد غذایی نه تنها برای گیاهخواران باشد، بلکه برای افرادی که رژیم غذایی محدودی را دنبال می‌کنند و حتی برای گوشتخواران نیز منبع مناسبی می‌باشد.